Real China

Dag lieve mensen,

Het laatste blog update is inmiddels al weer van Nathalie geweest, haar reiservaringen met ons vanuit het zuiden van China naar Beijing. Wij hebben het als super leuk ervaren en hebben echt genoten. Achteraf gezien kunnen we ook zeggen dat we het mooiste gedeelte van China samen hebben gezien, wat een mooie provincies zijn Yunnan en Sechuan. Zeker een aanrader voor iedereen die China ooit nog op de planning heeft staan. Maar volgens mij zeggen onze foto's al genoeg ;-)

Nadat Nathalie weer vertrokken was naar NL waren wij nog een paar dagen gebonden aan Beijing, omdat we op ons Mongolie visum moesten wachten. Gelukkig alles goed gegaan, one down two to go! Tsja Rusland, dat zou nog een leuke uitdaging worden maar eerst een verlenging voor China zien te regelen. Dat bleek ook een onvergetelijke ervaring te zijn. Aangezien Raissoul en Carmen de Trans Mongolian Railway in tegenovergestelde richting doen, kan het natuurlijk niet zo zijn dat we elkaar niet zien .......  dan al met al elkaar dus bijna 2 jaar niet zien! Dus we hebben afgesproken in Mongolie, om daar samen een trekking te maken. Maar dat kan alleen maar als wij langer in China kunnen blijven.

Zo gezegd zo gedaan, wij gaan op zoek naar info om ons Chinese visum te kunnen verlengen. Naar horen zeggen, zou Beijing een van de meest lastigste plekken zijn om dit aan te vragen. Ja hoor, na contact te hebben gehad met het PSB (Public Security Bureau) bleek dat je moest beschikken over een CHINESE bankrekening met 3.000 USD p.p. (!). Op advies van andere reizigers, heb je meer kans van slagen in een kleinere stad. Het stadje dat wij hadden uitgekozen als onze volgende bestemming lag op 3 uur van Beijing af met de trein. Eenmaal aangekomen blijkt dat ze hier geen visa verlengingen doen en werden we naar een volgende stad verwezen, Qinhuangdao,

Deze stad stond niet in onze Lonely Planet vermeld, dus wij dachten dat het niet zo'n mega stad zou zijn en het dus wel makkelijker zou zijn alles te regelen. Ja het bleek achteraf ook een klein stadje te zijn, 3 miljoen inwoners maar!!! Ja dit was een dag om niet te vergeten! Na dik 2 uur van hot naar her gestuurd te zijn, kwamen we eindelijk bij het PSB aan, bleek deze gesloten te zijn. Na een uur op de stoep gewachten te hebben, ging hij open. Eenmaal aan de beurt kregen we te horen dat wij moesten kunnen aantonen dat wij ieder over een chinese bankrekening beschikken met 1300 USD hierop. Not again! Uiteindelijk hebben we het bedrag kunnen verlagen, maar het chinese deel was nog steeds een vereiste. Na veel uitleg pogingen, nog meer geduld en het overhandigen van al onze bankpasjes, creditcards en de pinbonnetjes van de afgelopen 4 weken (die wij gelukkig nog hadden!) heeft de leidinggevende ons dossier mee genomen naar, blijkbaar, the big boss boven. Die heeft het goedgekeurd! Pfff wat waren wij blij..........tot ze ons vroegen waar wij verbleven. Ehhh nog nergens, konden zij ons misschien vertellen waar er een goedkoop gueshouse was, omdat dit stadje niet eens in onze LP vermeld stond? NEE, die bleek de stad niet te hebben, althans niet voor buitenlanders. Ze overhandigden ons een lijst, in het chinees, met alle hotels in de stad waar buitenlanders 'allowed' waren om te verblijven! Onze mond viel open van verbazing, dit waren allemaal 4 en 5 sterren hotels met dito prijzen! Wij dachten hier wel onderuit te kunnen komen, maar NEE.....onze visa verlenging werd pas in behandeling genomen als wij ons zouden inchecken, betalen voor 4 dagen en het PSB een formulier konden overhandigen, ondertekend door het hotel waar inderdaad in stond dat wij hier verbleven en betaald hadden!!! Maar we hadden nog precies 1 uur om dit allemaal te regelen, anders zouden we morgen pas aan de beurt zijn. Dan zouden we ook het weekend in deze ellendige stad en het hotel moeten doorbrengen. Gelukt, 15 minuten voor sluitingstijd waren we terug. Konden alles overhandigen, zelfs speciale visa pasfoto's die we hadden laten maken. Maar nee hoor, ook deze waren natuurlijk niet goed. Het moesten pasfoto's zijn gemaakt door het PSB.........voor de hoofdprijs maar met een barcode erop, we leken wel gevangen! Wat een dag, we konden gelukkig wel lachen maar my god wat een bureaucratie, of hoe je dit ook noemt, eerste klas!!! De stad was echt waardeloos, grauw, grijs, regen, vol met russen voor wie het een vakantie oord is ?!?!? We kunnen de titel van dit blog maar beter, Qinhuangdao noemen, a city to remember noemen ofzo. Hoe ga je je vermaken als het regent, niks leuks of interessants te doen is in de wijde omgeving en je nog wat dingen online moet doen. Ja internet, weer een nieuwe ervaring. Het hotel kon ons niet helpen, een andere gast, Taiwanese businessman heeft met ons de hele wijk afgelopen op zoek naar een internetcafe waar we een paar uur gebruik van konden maken. Serieus, nergens werden we toegelaten. Schijnt een of andere regel van de overheid te zijn dat je alleen maar met een chinees ID kunt inloggen. Ze konden geen uitzondering maken of ons een fake ID geven. Daar zit je dan, we hebben er kei hard om gelachen, maar konden wel gillen!!! Deze man was erg vriendelijk, want hij vroeg tot wanneer we bleven en bood ons zijn laptop aan voor 3 dagen. Echt super lief van hem.

Nu hebben wij echt voor het eerst in al die weken China gemerkt, hoe de overheid hier eigenlijk bovenop alles zit. Alle websites die geblokt zijn, als je googled dan komen er alleen de linken naar boven die de overheid wil dat er naar boven komen. Er schijnen 3.000 mensen dagelijks bezig te zijn met het controleren van alle sites die bezocht worden in China! Voor ons is dit echt ongelofelijk, maar zo zie je dus hoe de overheid de bevolking dus laat zien, lezen, geloven wat ze zelf willen. Dan het verbod voor buitenlanders om in deze provincie gebruik te maken van een internet cafe en natuurlijk dat hele visum gedoe, hotel, alles wordt gecontroleerd door de staat. Overal waar je inchecked worden je paspoort en visum ingescanned en doorgestuurd naar de politie. Ze weten zelfs in welke kamer je zit! Ok nu misschien ook begrijpelijk waarom deze update niet uit China komt, maar uit Mongolie ;-)

Tijdens onze laatste weken in China, hadden we gepland om via de Koreaanse grens door het oude Manchourije te gaan reizen. Maar helaas hebben we ons plan moeten omgooien, door hevige regenval waren er overstromingen in grote delen van dit gebied. Op naar het zuid-westen, waar alleen de reis er naartoe weer een leuke ervaring was. China is zo overbevolkt, dus ook de treinstations. Ondanks de hekken en de lange rijen voor de loketten is voordringen heel normaal. Nee niet per persoon, maar de hele rij skippen en vooraan het loket gaan staan. Inmiddels zijn wij hier ook al aardig in getraind, dus wij hebben de rij met zeker 50 man geskipt en zijn vooraan gaan staan. Een paar chinesen gevraagd om ons te helpen maar niemand spreekt, zoals vaak het geval is, engels. We vroegen hoe lang de reis zou duren en de jongen die ons hielp stak zijn hand op, 5 uur. Na 4 uur wachten zaten we eindelijk in de trein, oh ja en we hadden sta plekken. Dat is heel gewoon hier, goedkoop en vaak de enige optie als je op de dag zelf boekt. Prima, geen probleem wij hadden gelukkig sta plekken in de slaapcoupe waar je ook uitklapbare stoeltjes had met een klein tafeltje. We hebben ons hier goed vermaakt. Inmiddels waren er al bijna 5 uur verstreken en wij raakten in gesprek met een tiener die een paar woordjes engels sprak. Toen wij vroegen hoe lang nog naar onze plek, zei hij dat we om 5.00 's ochtends aan zouden komen!!! Nou daar zit je dan in de trein op je klapstoeltje, geen rantsoen ingeslagen en dan te weten dat de treinreis niet 5 uur duurt, maar 13 uur! Welcome to China, we dachten dat we inmiddels pro's waren geworden in het reizen met de trein. Nou het kan nog erger, onze laatste rit terug naar Beijing. Vanaf Pingyao was het 12 uur naar Beijing, maar voor de komende dagen waren er nog alleen sta-plaatsen beschikbaar. Dus wij dachten ok geen andere optie, dus doen vorige keer hebben we het ook overleefd. Maar dit was toch wel even iets anders, we stapten in een bomvolle trein, waar iedereen al in de gangpaden stond. Uiteindelijk hebben wij een staplek weten te bemachtigen naast het hokje van de conducteur en de heet water dispenser. We stonden hier serieus als sardientjes met tig andere mensen, continue van het ene been op het andere been leunend, de minuten voorbij zien tikken. Chinezen houden van instant noodles en thee, dus door de drukte heen kwam iedereen zijn bakje of beker vullen met het hete water in de dispenser naast ons. Non stop, het ging maar door. Pfff 4 uur waren inmiddels voorbij, toen de conducteur ons vroeg of we geinsteresseerd waren in een zitplek. Voor een paar euro konden we in de restauratie wagon zitten, die ook al bom vol zat, maar waar wij de laatste 8 uurtjes heerlijk hebben gezeten. We kregen zelfs nog een hele maaltijd, super geregeld. Maar te bedenken dat het nu nog rustig was in de trein, volgens de conducteur. Hij deed er nu 5 minuten over om van de ene kant van de coupe naar de andere kant te lopen, normaal is dit 30 minuten. Het was een leuke ervaring, om niet te vergeten!

Ok, merk dat dit al weer een veel te lang verhaal is geworden. Dus tot de volgende update uit Mongolia!

Liefs van ons